1. Pomnik Otto von Bismarcka
Wiata rowerowa przy opolskim dworcu głównym ustawiona została dokładnie w miejscu, gdzie do 1945 roku znajdował się pomnik Otto von Bismarcka - żelaznego kanclerza. Ustawiony w 1911 roku wysoki na 3 metry monument otoczony został półkolistą kamienną balustradą, która jako jedyna zachowała się do naszych czasów. Autor pomnika, śląski rzeźbiarz Robert Bednorz, w centralnej części granitowego walca umieścił wizerunek popiersia Bismarcka z brązu. Obiekt był jednym z pierwszych, które zostały zniszczone po wojnie. Z pewnością przyczynił się do tego fakt, że Bismarck otwarcie nienawidził Polaków i zalecał ich "wytępienie".
2. Pomnik cesarza Wilhelma I
Opolski pomnik cesarza Wilhelma I z wielką pompą odsłonięto 27 września 1891 roku. Uroczystości towarzyszyły dźwięki orkiestry oraz poczty sztandarowe związków weteranów wojennych. Monument znalazł swoje miejsce na skwerze przed budynkiem rejencji przy dzisiejszym Placu Wolności. Od czasu odsłonięcia pomnik stał się miejscem miejskich i państwowych uroczystości. Charakterystycznym elementem były nazwiska poległych wypisane na ścianach cokołu pomnika. Upamiętniały one żołnierzy poległych w wojnach od 1864 do 1871 roku. Jak skończył pomnik? Wyjątkowo nie został obalony po wojnie, a zniknął ze swojego miejsca już kilka miesięcy przed nadejściem wojennego frontu. Dzisiaj przyjmuje się, że został zabrany do renowacji i nie zdążono go przywrócić przed nadejściem wojsk. Gdzie więc jest? To pozostaje tajemnicą.
3. Pomnik króla Fryderyka II Wielkiego
Pomnik króla Fryderyka II Wielkiego mierzył ponad 3,5 metra wysokości. Odlany w 1862 roku w Berlinie stanął wcale nie w centrum Opola, ale w niewielkiej miejscowości — Przydrożu Małym koło Korfantowa. Miał być pamiątką po podpisanym w tym miejscu, ponad 100 lat wcześniej rozejmie pomiędzy Prusami i Austrią po zakończeniu wojny o Śląsk. W korfantowskim parku pomnik nie stał zbyt długo. Do Opola trafił w 1880 roku. Swoje miejsce znalazł w jednym z najbardziej reprezentacyjnych gmachów w mieście. Ustawiono go w holu budynku rejencji przy dzisiejszym Pl.Wolności. O tym, jak trafił na opolski Rynek przeczytacie w naszym artykule
tutaj.
4. Pomnik cesarza Wilhelma II
Pomnik - głaz odsłonięty został uroczyście 8 czerwca 1913 roku. Jest to także data otwarcia Parku Ludowego na Wyspie Bolko. W tym samym roku Niemcy świętowały ćwierćwiecze panowania cesarza Wilhelma II i to właśnie jego postaci poświęcony został zarówno cały park jak i przypominający o tym wydarzeniu pamiątkowy głaz. Jego autorem był opolski artysta kamieniarz Josef Knauer. Na niewielkich rozmiarów, okrągłej tablicy umieszczono inskrypcję, która brzmiała mniej więcej tak: „Podczas obchodów stulecia wolności (100 lat od zakończenia wojny przeciw Napoleonowi – przyp. red.), władze Miasta Opola przekazują ten Park Ludowy mieszkańcom i poświęcają go cesarzowi i królowi Wilhelmowi II, w 25.rocznicę jego rządów pokoju.” Więcej o historii tego pomnika przeczytasz
tutaj.
5. Pomnik Helmutha von Moltke
Pomnik Helmutha von Moltkego odsłonięto w trakcie święta 63. pułku piechoty - 30 listopada 1899 roku. Jego podstawę stanowił granitowy cokół, na którym ustawiono ponad metrowe popiersie. Pomnik ustawiono przy deptaku, jaki ciągnął się wzdłuż koszar przy dzisiejszej ul.Ozimskiej. Helmuth Moltke to pruski generał i feldmarszałek, który odegrał czołową rolę w reformacji ówczesnej armii oraz stworzeniu nowoczesnej taktyki operacyjnej wojska. Pomnik w Opolu odsłonił bratanek upamiętnionego, Friedrich von Moltke - ówczesny prezydent rejencji opolskiej. Na kilka tygodni monument zniknął ze swojej lokalizacji w trakcie plebiscytu, kiedy to otaczające go barierki zostały uszkodzone przez stacjonujące w koszar wojsko francuskie. Los pomnik Moltkego nie jest znany. Prawdopodobnie został zdemontowany jeszcze przed wkroczeniem do miasta Armii Czerwonej.
6. Pomnik Żołnierzy 23 Rezerwowego Pułku Piechoty poległych w I wojnie światowej
Pomnik żołnierzy 23 Rezerwowego Pułku Piechoty poległych w I wojnie światowej odsłonięty został 16 września 1928 roku na niewielkim skwerze przy dzisiejszej ulicy Konopnickiej. Zaprojektowany został przez architekta Hansa Sattlera, a wykonany przez rzeźbiarza Breitenbach'a. Monument przedstawia niemieckiego żołnierza odpoczywającego i zbierającego siły do walki o ojczyznę. W uroczystościach odsłonięcia oraz modlitwie trzech wyznań udział brały tłumy mieszkańców miasta.
7. Pomnik Janka Krasickiego
Pomnik Janka Krasickiego stanął na ówczesnym osiedlu ZWM, niedaleko Spółdzielczego Domu Kultury, według projektu Mariana Nowaka. Odsłonięty został we wrześniu 1984 roku. Kim była postać Krasickiego? To zamordowany przez Niemców w trakcie II wojny światowej, organizator i przewodniczący Związku Walki Młodych (ZWM). Jak to często bywało w PRLu odsłonięciu pomnika towarzyszył wielki propagandowy spektakl. Bohatera przedstawiono, jako symbol patriotyzmu i walki o ojczyznę. Przemilczano działalność na rzecz ZSRR, propagowanie stalinizmu, popieranie krwawych represji i deportacji Polków z ziem wschodnich. W cokole złożona została urna z ziemią pobraną m.in. z grobu Krasickiego. Pomnik został zdemontowany w 1991 roku, chociaż do dziś na swoim miejscu pozostał cokół wraz z urną.
